Ryder Cupbaan bij Parijs: Le Golf National

Wat een glorieuze golfcourse! Daarover later meer, want voor niet-insiders is hier tekst en uitleg over het fenomeen Ryder Cup op zijn plaats. Op Parcours de l'Albatros ontvangt Europa Amerika. Na het WK voetbal en de Olympische Spelen is de Ryder Cup het best bekeken sportevenement ter wereld. Niet in het minst door de spectaculaire spelvorm: matchplay. 18 holes zijn dus 18 kansen om een punt te winnen. Of te verliezen. Of om het punt te delen. Een team staat dus 1 up, 1 down of gelijk: all square. Uiteraard kunnen teams uitlopen. Staat Europa bijvoorbeeld 3 up na 16 holes - met dan alleen nog 17 en 18 te gaan - dan wint Europa, want Amerika kan dan nog maar 2 holes terugwinnen.

Klaar voor de Ryder Cup.

Fourball

Op vrijdag en zaterdag spelen Amerika en Europa tegen elkaar in teams van twee spelers. De teamcaptains Jim Furyk (Amerika) en Thomas Björn (Europa) bepalen welke duo’s de baan ingaan. Ze spelen ‘Foursome’ en later ‘Fourball’. Bij Foursome slaat de ene speler op de ‘even’ holes af, zijn teamgenoot op ‘oneven’ holes’. De speler die niet heeft afgeslagen, speelt de bal van de ander door. Zo gaat dit ‘om en om’ verder totdat de bal is uitgeholed.

Foursome

Bij Fourball spelen beide golfers met hun eigen bal uit en ‘telt’ de beste van die twee scores. Op vrijdag en zaterdag worden 16 punten verdeeld, waarna op zondag - de finaledag - de laatste twaalf punten te verdelen zijn in de zogeheten ‘singles.’

Echt eenvoudig is het niet.

Finaledag: 12 singles

Op zondag golft elke Europese speler solo tegen een Amerikaan. Iedere winstpartij levert 1 punt op, een gelijkspel een half punt. Tijdens het toernooi zijn 28 punten te vergeven. Het team dat dus als eerste 14,5 punten heeft binnengeslagen, is de nieuwe Ryder Cup winnaar. In 2016 wonnen de Amerikanen eindelijk weer eens, na jarenlange Europese overheersing. De Ryder Cup, die eens in de twee jaar bij toerbeurt op een continent wordt verspeeld, is dus om de vier jaar in Europa. Na Celtic Manor (Wales, 2010) en Glenneagles (Schotland, 2014) is Le Golf National, bij Parijs, in 2018 gastheer van dit prestigieuze sportspektakel.

Klein bunkertje erbij.

Le Golf National

Golf National telt drie golfcourses. Naast twee 18 holes-banen (Albatros en Aigle) nog één van 9 (Oiselet), waarvan de greenfees sterk in prijs verschillen. “Voor mijn komst waren de tarieven van de 18 holes banen precies gelijk, maar daar klopte natuurlijk niets van. Sinds Le Golf National het bid voor de Ryder Cup in 2011 won en ik hier in 2014 aantrad, is het nodige veranderd. Allereerst hebben we de commerciële waarde realistischer ingedeeld. Het was van de Franse overheid, alles was al snel goed genoeg en eigenlijk alleen bedoeld voor de lokale markt. Er was geen direct winstoogmerk,” zegt Paul Armitage, General Manager, uit het Engelse Scunthorpe.

De vlaggen wapperen niet alleen op de green.

Inhaalslag

“Er was geen Engelse staf, er waren zelfs geen buggy's! Maar hallo, Le Golf National heeft wel de Ryder Cup in huis gehaald, dus hebben we de uitstraling aangepast. Want niet alleen gaan miljoenen mensen de Ryder Cup op tv - en hier - zien, maar veel golfers willen de baan ook ooit zelf spelen! Echt iets voor je bucketlist. We hebben op alle terreinen een inhaalslag gemaakt, ook om het golftoerisme te stimuleren. Gastvrijheid is een groot goed. Het Novotel Saint Quentin, pal aan de baan, heeft ook een metamorfose ondergaan.” Of dat werkelijk zo is, kunnen wij niet helemaal controleren. We zijn er voor het eerst. Maar het strakke businesshotel, ook geschikt voor congressen, heeft een duidelijke focus op golf. Niet zo verwonderlijk, want het hotel (en het buitenzwembad) grenst meteen aan de baan.

Vanuit zwembadhotel kijk je zo naar green van hole 18.

Stadionbaan

“Daarnaast hebben we veel aan de lay-out van de course en de infrastructuur gedaan. Want hier moeten 60.000 toeschouwers per dag hun weg vinden. En dan moet je niet overal tot je knieën in de drek zakken, als het slecht weer zou zijn,” aldus Armitage. Op de voormalige maisvelden is veel extra aarde aangebracht om de fairways te verstevigen. De glooiende baan is, vooral rond de greens, in de vorm van grote kommen gegoten. Zo vormen al die hoge heuvels fantastische natuurlijke tribunes tijdens de Ryder Cup. De inland links course, ontworpen op de tekentafels van architecten Hubert Chesneau en Robbert von Hagge, kun je met al die duinen rond de greens als een echte stadionbaan betitelen. Maar ja, als wij hier golfen, zit daar geen kip natuurlijk. Toch kun je, met een beetje fantasie, door je oogharen zien hoe magnifiek die door duizenden fans omzoomde greens dan zullen zijn.

Superaanbieding.

Mega tribune

Bij de teebox van hole 1 - een par 4 van 383 meter, scherpe dogleg naar rechts, te hard rechtdoor plons je bal toch echt in het water - verrijst een mega tribune. Liefst 24 meter hoog, inclusief SkyBoxen op de bovenste ring. Hier kunnen 6800 mensen een plekje vinden en worden de spelers met spreekkoren welkom geheten. Ter indicatie: op de grootste tribune van Glenneagles, vier jaar terug, konden 3200 fans terecht…

Zelf de Ryder Cup baan spelen.

Tien pinposities

Om de baan Ryder Cup klaar te maken was de course van juli 2015 tot mei 2016 gesloten voor een grootscheepse renovatie. Liefst acht miljoen euro is in technische infrastructuur gepompt, denk aan bekabeling en camerapunten waar de crew alleen maar hoeft in te pluggen. Daarnaast zijn hospitality platformen gebouwd en een aantal speltechnische aanpassingen in de lay-out doorgevoerd. Naast het optimaliseren van de drainage ook het vergroten van de greens, waar minstens tien pinposities noodzakelijk zijn. Op hoogtijdagen waren hier 150 mensen aan het werk, tijdens en vlak voor de Ryder Cup zijn er 140 greenkeepers aan het werk om de baan in superconditie klaar te stomen.

Grote greens voor 10 pinposities.

Olympische Spelen

Pas eind 2016 kwam The Buzz over Le Golf National goed op gang. Nu de baan drie dagen lang in topconditie in beeld verschijnt, is dit perfecte PR voor het golfen bij Parijs. En cijfers liegen niet. In 2014 kwamen hier zo'n 40.000 golfers via touroperators op bezoek en in 2017 is dat aantal gestegen tot liefst 500.000! Na de Ryder Cup komt er nog een mega-evenement naar Le Golf National. In 2024 vormt ‘l Albatros het decor voor het golftoernooi tijdens de Olympische Spelen van Parijs!

Nog genoeg tijd voor 2024 om de baan te spelen.

Wind

Zover is het nog niet. Eerst spelen wij de baan, met een select gezelschap golfreporters die al veel hebben gezien, maar dit avontuur toch wel op waarde schatten. Tip van de dag: ben je een longhitter, laat de driver dan regelmatig in de tas. Helemaal op hole 1, want bij die pittige start is meteen (veel) water in het spel...Hier staat vrijwel altijd wind. Met een scherpe dogleg naar rechts, kun je beter een ijzer spelen. Maar eigenwijs kiezen we toch voor die grote klomp. Vol erop. Plons. Jammer joh. Ook de gedropte bal moet met veel bravoure naar de eilandgreen. Te kort. Weer water. Dat gaat lekker. Voor hole 2 - een Par 3 - doemt een grote vijver op voor een brede, niet al te diepe green, beschermd door bunkers. Water ervoor, bunkers erachter. Je teeshot moet dus op maat zijn. En dat is ie. Plof. Naast de vlag. Birdie. Het kan dus wel...

Hole 1: meteen vol aan de bak.

Beestachtige baan

Zo zetten de eerste twee holes de toon voor je ronde op deze beestachtige baan. Hole 3 is zeer geonduleerd, hole 4 eindigt op een verhoogd plateau, hole 7 telt een serie bunkers rond de green en op hole 13 een klein moment van glorie. Op deze Par 4 timmer ik de bal vanuit de semi rough met een rescue over 170 meter genadeloos op de green. De putt zes meter valt. Een tweede birdie op een Ryder Cupbaan is goed voor het ego. En voor een feestelijk proostmoment aan de bar, waar in de loop naar de brasserie een poolbiljart staat. Voor wie overdag nog niet genoeg met witte ballen heeft gespeeld is dit een kleurrijk alternatief...

De green van 13. Easy birdie.

Spannende slotholes

Europeanen kennen de baan wellicht beter, omdat de Albatros al jarenlang de course is voor het Frans Open. Maar als je de posities op de wereldranglijst bekijkt, hebben de Amerikanen een streepje voor. Eén ding is zeker: bij de drie spannende slotholes is heel veel ruimte voor publiek. Na de Par 4 op hole 15 (Le Juge, oftewel: de rechter) volgen nog een Par 3 en een Par 4, die luistert naar de naam Le Verdict: Het Vonnis. Tot slot een Par 5 die La Foule heet (de menigte) en rond de eilandgreen is het op de zondag zeker lekker druk. Niet alleen is dit de apotheose van een grandioze golfcourse waar de beslissing kan vallen voor de Ryder Cup, maar ook - letterlijk en figuurlijk - het bruggetje over naar hole 19. En daar, in het hotel, bij een mooie Franse maaltijd, kunnen we plannen smeden hoe we deze baan morgen heel anders aanvliegen...

De eilandgreen van 18: pittige slothole.

Hoge rough

Wat een wind, wat een water, wat een hoge rough… maar wat een beul van een baan! Op Le Golf National krijgen de beste golfers ter wereld het niet cadeau, dus als bogey speler is het hier buffelen om een beetje te scoren. Van de gele tees krijg je nog wat slagen mee. Met handicap 24 toch nog dertig. Eenvoudig wordt Le Golf National nooit. Neem genoeg ballen mee, want bij 9 holes is er (veel) water in het spel. Maar twee birdies op de baan, is twee bier aan de bar, van het pal naast de topbaan gelegen Novotel. Oversteken en spelen maar.