Carvoeiro

PortugalVerrassende Algarve biedt meer dan zon en golf

Altijd gedacht dat de Algarve een paradijs voor golfers en overwinteraars was en dat ik er niets te zoeken had. Toch vlogen we naar Faro, omdat we eens een keer niks anders wilden doen dan op het strand en aan het zwembad liggen. Daar kwam niets van terecht. De Algarve bleek een grote verrassing.

Bizar. Hoog op de kliffen, aan de rand van het wandelpad bij het fort van Sagres, zitten drie mannen met hengels. Verderop nog een paar. Terwijl mensen hun sjaals om de oren knopen vanwege de gierende wind gooien ze op hun gemak een lijntje in het schuimende water zeker 50 meter onder hen. We blijven even kijken. Ze halen niets op, volgende keer beter. Wij vervolgen onze weg. 

Vissers
  • Vissers bij het fort van Sagres.

Het einde van de Algarve en de wereld

Prachtig mooi uitzicht steeds, hoge rotsen, door de wind kolkende zee die er tegenaan slaat, kloven en grotten. De camera blijft klikken. Een half uur later, op Cabo de São Vicente, staan we wéér op zo’n hoge klif. Het is de meest zuidwestelijke punt van het Europese vasteland en ooit dacht men dat de aarde plat was en dat dit het einde van de wereld was. Behalve een vuurtoren, een parkeerterrein en een rotsplateau met lage struikjes is er niks. Maar onze camera doet zijn best want het is adembenemend.

einde wereld
  • Cabo de São Vicente, ooit het einde van de bekende wereld.

Indrukwekkend

De kustlijn van het westelijke deel van de Algarve is ongelooflijk indrukwekkend. En op veel plekken zijn wandelpaden over de kliffen. Als een geit bergje-op wandelen, genieten van het uitzicht, bergje naar beneden wandelen, langs inham, hup weer naar boven, rotsplateau over, langs sinkholes waar je in de diepte het water hoort klotsen, nog even naar de zee kijken, en dan weer bergje naar beneden... En dat de hele tijd door, zo lang of zo kort als je wilt. Je kunt dezelfde weg terug lopen, of via de verharde weg, die nooit ver weg is; er rijden ook veel bussen. Humor hebben ze wel, die Portugezen: als we over de rotsen bij Praia do Vale de Centeanes lopen, zien we dat een tafeltje en twee stoeltjes worden neergezet, de poten in beton gegoten, voor een romantisch diner. 

Klauteren
  • Klauteren als een berggeit.
Restaurant
  • Eten op grote hoogte bij praia do Vale de Centeanes.

Verrassend knus

Onze uitvalsbasis is Carvoeiro, een klein stadje zo’n 60 kilometer van Faro. Het ligt knus tegen de kliffen bij een baaitje, heeft leuke winkeltjes en veel restaurantjes. Authentiek is het allang niet meer te noemen, maar is nog gemoedelijk doordat er geen hoogbouw is. De Algarve kent veel plekken met torenhoge hotels en appartementencomplexen, maar als je je even buiten de toeristische paden waagt, rijd je over kleine weggetjes tussen de sinaasappel-, wijn- en olijfboomgaarden waar je amper iemand tegenkomt naar kleine verscholen baaitjes. Zwemmen wordt overigens vaak afgeraden wegens stroming en kans op vallende stenen. Wij waren er in maart en het was overal vrij rustig, maar gezien de afmetingen van de parkeerterreinen bij toeristische attracties kan het in het hoogseizoen wel eens dringen worden. 

Klik hier voor vijf lekkere eetspots in de Algarve! 

Praia do Valo Covo.
  • Praia do Valo Covo.
Carvoeiro
  • Carvoeiro ligt knus tegen de rotsen.

Leuke stadjes en dorpen

Natuurlijk bezochten we ook het een en ander - alles op een klein stukje rijden. De stad Lagoa, om door de oude straatjes te dwalen en te winkelen; ze hebben er ook een prachtige jachthaven met terrassen. Het nog redelijk onaangetaste vissersdorpje Ferraguda, lekker lunchen op het plein en dan naar het fort wandelen, dat in particulier bezit is en niet te bezichtigen. In de bergen Caldas de Monchique - bronnen die helaas dicht waren vanwege renovatie. En verder langs eucalyptusbomen, cipressen, palmen en kurkbomen naar Fóia, met 902 meter het hoogste punt van de zuidelijke Algarve. Je kunt er rondom oneindig ver kijken. Er staan allerlei zendmasten en er zijn een kapelletje, een snackbar en een lokale kunstwinkel.

Fort
  • Het fort van Ferragudo is helaas niet te bezichtigen.
Monchique
  • De handen staan niet stil in Monchique.

Meer verrassingen in de Algarve

Verder, naar het stadje Silves, om te lopen over de kantelen van wat ooit een kasteel was en ons te verbazen over de enorme waterkelder. De stad heeft eveneens een leuk archeologisch museum, ook met een middeleeuwse waterkelder. In het dorpje Alcantarilha rijden we tegen een Capela dos Ossos aan, een kapelletje met schedels en beenderen tegen het plafond en de muren. En voordat we het vliegtuig terug naar Nederland namen, gingen we nog even koffie drinken in de pousada van Estoi, een barok paleis uit eind 18e eeuw dat nu luxe hotel is. De kamers zijn in de nieuwe aanbouw, maar de salons, het restaurant en de tuin is voor iedereen toegankelijk. 

Klik hier voor een rondje golf met topgolfer George Coetzee in de Algarve. 

Haven
  • Lekker vis eten bij A Tasca in de haven van Sagres.

Lekker eten

  • Je kunt voor weinig geld behoorlijk eten en voor iets meer heel goed. Buiten de toeristische gebieden is overigens alles een stuk goedkoper, dan heb je bijvoorbeeld voor 75 cent al een espresso. Specialiteit van de regio zijn de sardientjes, op houtskool geroosterd, en andere vis. Er zijn veel restaurants, en uiteraard hebben we ze niet allemaal geprobeerd, maar ons bevielen zeer restaurant A Tasca in de vissershaven van Sagres; in Carvoeiro visrestaurant A Barco op het strand en Mar d’Fora op de klif boven Praia do Paraiso; in Silves Café Inglês vanwege het prachtig terras; en langs de weg van Monchique naar Fóia Jardin das Olivieras, een voormalige boerderij met regionale producten.

Er komen

  • Vele wegen leiden... niet alleen naar Rome, maar zeker ook naar Faro in de Algarve Het gaat te ver om alle aanbieders te noemen, maar Googlet en gij zult vinden. Danwel rechtstreeks, dan wel met tussenstop wat het heel soms zelfs goedkoper kan maken. Datzelfde geldt voor de autoverhuurders, die zijn er ook met velen.

Meer over