5 x het pure Italië in de Valle Camonica

Italië5 x het pure Italië in de Valle Camonica

In het noorden van Italië (oostelijk Lombardije) bevindt zich een van de grootste valleien van de centrale Alpen: de Valle Camonica, ook wel Valcamonica genoemd. Een smal, puur en ongerept stukje Italië van nog geen 100 kilometer lengte. Een walhalla voor liefhebbers van cultuur en natuurschoon. Wij gingen er op bezoek en lichten er vijf hoogtepunten uit.

1. Kunstenaarsdorp Bienno

Wie in Bienno arriveert, snapt meteen dat het dorp op de lijst prijkt van de mooiste dorpen van Italië. Het uitzicht op de Alpen is fantastisch en in de smalle steegjes van Bienno zelf is veel te beleven. Van heinde en verre strijken kunstenaars en ambachtslieden hier neer om hun vak uit te oefenen. Ze laten zich inspireren door andere ambachtslieden en blijven een paar maanden, een jaar of soms hun hele leven. 

Het jaarlijks hoogtepunt is de Mostra Mercato, een negen dagen durend ambachts- en kunstnijverheidsfestival dat bezoekers uit de hele wereld trekt. Dan vertonen pottenbakkers, molenaars, bakkers, edelsmeden en andere ambachtslieden hun kunsten. Na een tijdje over de markt gewandeld te hebben, besluiten we een hapje te gaan eten bij een van de popup-restaurants die speciaal voor deze markt zijn verrezen. We eten een verrukkelijk gerecht uit de regio: casoncelli, gevulde pasta met een saus van boter en salie. 

2. Rotstekeningen bij Capo di Ponte

Op verschillende plekken in Valcamonica zijn rotstekeningen uit de prehistorie te vinden. Het zijn er zo'n 300.000, waarvan er 140.000 in kaart zijn gebracht. In de hele vallei zijn er acht parken waar je deze tekeningen, die sinds 1979 op de Werelderfgoedlijst van Unesco staan, kunt aanschouwen. Wij bezoeken het park in Capo di Ponte

Ook zonder de rotstekeningen te bekijken, is het geweldig om in dit park te wandelen. De pijnbomen en het uitzicht op de bergen zorgen voor een weldadige rust. Maar het is zeker de moeite waard om je in de tekeningen te verdiepen, want ze zorgen voor extra verdieping en verstilling. Wie in het decor van overweldigende natuur de creatieve uitingen aanschouwt van mensen die duizenden jaren geleden leefden, voelt zich, tja, hoe zou je het zeggen, één met de mensheid en de natuur. Tip: bezoek het park met een gids, want zonder de kennis van de gidsen is het ondoenlijk om de tekeningen op waarde te schatten. Wij werden kundig begeleid door Daniela Rossi Saviore.

3. De Kruisweg van Cerveno

Je vindt ze in kerken in heel Italië, kunstwerken van de gang van Jezus naar het kruis. Maar wat de houtkunstenaar Beniamino Simoni heeft gepresteerd, grenst aan het onmogelijke. In de parochiekerk van het bergdorpje Cerveno maakte hij in de de achttiende eeuw een kunstwerk van formaat - letterlijk en figuurlijk. Hij maakte een kruisweg die bestaat uit 198 levensgrote houten beelden, die in veertien verschillende kapellen te zien zijn. De beelden hebben een grote emotionele zeggingskracht en maken de lijdensweg van Christus invoelbaar.

4. Het Iseomeer

Over Christus gesproken. In 2016 kon je lopen over het water van het Iseomeer. Dat had niets met hogere machten te maken, maar alles met de befaamde kunstenaar Christo, bekend van zijn 'inpakkunstwerken'. Hij legde in het meer drijvende wandelpaden aan, met een totale lengte van 3 kilometer. Honderdduizenden bezoekers kwamen ervaren hoe het voelt om over het water te lopen, net als Hij.

Ook zonder drijvend kunstwerk is het Iseomeer de moeite van een bezoek waard. Het is minder groot en toeristisch dan het nabij gelegen Gardameer - ook in het hoogseizoen. Je kunt er prachtig wandelen en fietsen, en de bergen zijn altijd dichtbij. Sla ook Montisola niet over, het grootste eiland-in-een-meer van Europa. Het stadje staat op een lijst van mooiste vestingstadjes van Italië. Je kunt er heerlijke verse sardientjes en risotto eten. Er gaat jammer genoeg geen Christo-wandelpad meer naartoe, maar gelukkig kun je ook de veerboot pakken.

5. Restaurant da Sapi

Wil je de smaak van Valcamonica proeven? Ga dan naar het stijlvolle ristorante da Sapi. Het bevindt zich in Esine, in het hart van de vallei. Het restaurant hangt de beginselen aan van de Slow Food-beweging, wat onder meer inhoudt dat de chef zoveel mogelijk werkt met lokale ingrediënten. Zo aten wij er een smakelijk streekkippetje en een tartaar van schaap. Maar het hoogtepunt was toch wel het dessert met huisgemaakt pijnboomijs. Inderdaad, zo smaakt de Valcamonica.

Meer over