Fraser River

CanadaRondreis Canada: de Cariboo is een ontdekking

Wie wel eens een rondreis in Canada heeft gemaakt weet dat het in en bij Vancouver - 10 miljoen bezoekers per jaar - en schitterende omgeving een drukte van belang is. De Canadese stad aan de westkust, maar vooral het bekende camperrondje daar vandaan (Whistler, Banff, Jasper, Vancouver Island) is zo ongekend populair dat de smeekbede van GoCanada aan RonReizen.nl om toch vooral eens een wat onbekender gebied te beschrijven, niet tegen dovemansoren was gezegd. Wij bezochten de Cariboo, een regio in datzelfde British Columbia, dat net zoveel ongekend natuurschoon biedt, maar nauwelijks toeristen.

Expect the unexpected, bereid je voor op het onverwachte, lezen we op de waarschuwingsborden als we de backroad richting Gold Bridge opdraaien. Deze onverharde wegen leiden je de bergen en bossen in en het is maar beter je daar goed op voor te bereiden. Want een netwerk voor mobiele telefonie is er niet, een tankstation zul je niet snel tegenkomen en het is zaak om water en eten bij je te hebben. Je weet het namelijk nooit…

Eland
  • Expect the unexpected: wild op de weg.

Let op tijdens je rondreis! 

En dát is dan nog niet eens waar ze je voor waarschuwen. Als je op deze gravelroads in de bergen rijdt kan het zo maar zijn dat een giga vrachtwagen volgeladen met boomstammen je tegemoet dendert. En die stoppen nergens voor! Of je raakt als je over een heuvel komt zo verrukt van het zoveelste oogverblindende uitzicht dat je even niet meer op de weg let. Of de weg ligt vol met kleine en grotere stukken rots die van de bergwand zijn losgekomen. Of er duiken zo maar herten, elanden of beren voor je neus op… Alles kan!

Rotspuin
  • Let op: er kan rotspuin van de bergwanden vallen...
Rons tipRons tip
In onze aflevering van RonReizen op RTL4 komende zondag 9 mei (16.30 uur) reis ik naar Canada om daar de onbekende regio Cariboo te ontdekken. Lees dit verhaal en je wilt er zeker naartoe! Ook bezoek ik een schitterend kasteel in Wallonië en gaat mede-presentator Bert naar de Alentejo in Portgal en verkent hij de omgeving van Innsbruck. 

Betoverende meren in Cariboo

De Hurley Forest Service Road van Pemberton naar Gold Bridge, waar niet ver vandaan ons eerste verblijf ligt, voert door een mooi gebied. Bossen te over waar de weg tussendoor slingert en ons over hoge pieken en langs diepe dalen voert. We rijden urenlang over het gravel tot plotseling het betoverende Carpenter Lake in zicht komt. Het gletsjerwater heeft zo’n doordringende fel blauwgroene kleur, dat woorden tekort schieten om het te beschrijven.

Tyax Lodge in Canada

De Tyax Wilderness Lodge blijkt een groot, volledig uit hout opgetrokken hotel, dat aan het Tyaughton Lake ligt en dat sfeervolle meer volledig voor zichzelf heeft. Je kunt er uitstekend relaxen. Er is een uitgebreide spa, een prima restaurant, bar, pooltafel. En wie wat meer activiteiten wil kan er mountainbiken of paardrijden op de dik 200 kilometer trails in de directe omgeving, of lekker kanoën of stand up paddelen op het meer. In de winter biedt de lodge heli-skiën aan.

Het mooiste verstopte treinritje van Canada...

First Nations in Cariboo

Omdat het al een tijdje aan het miezeren is, besluiten wij om even naar Seton Portage te rijden. Het is een historisch dorp in een First Nations reservaat, de term waarmee de oorspronkelijke bewoners, de Indianen, sinds 1980 mee worden aangeduid. Daar schijnt een treintje te rijden waarmee de locals zich vanuit dit dorp naar Lillooet laten vervoeren om er inkopen te doen. Door de BBC ooit aangeduid als het mooiste verstopte treinritje van Canada.

Afstanden tijdens je rondreis

Al snel raken we gewend aan de enorme afstanden die je in dit land moet afleggen. Waar we in de vorige alinea ‘even’ schrijven, kun je veelal rekenen op een urenlange rit. Zeker als het op een backroad is. Maar ook op de tweebaans-asfaltwegen kost het je veel meer tijd dan de kilometers die je moet afleggen zouden doen vermoeden. Grote stukken weg kunnen plotseling weer overgaan in gravel met daarbij vol met water gevulde potholes en ook zul je regelmatig voorzichtig tussen rotspuin door moeten laveren dat door de regen van de bergwand is gestort. Stoppen op deze wegen is dan ook streng verboden. Als we vanuit de lodge naar Seton Portage rijden is dat dik twee uur lang op Highway 40 langs het Carpenter Lake en dan nog eens een uur aan de andere kant een berg over. Geen straf, want het meer is zo fotogeniek dat je je ogen uitkijkt.

Carpenter lake
  • Weer zo'n mooi doorkijkje...

Seton Portage: natives in de Cariboo

Als we de steile wegen van de Misson Mountain Road, die tot 1200 meter hoogte voert, hebben geslecht, komt Seton Portage in beeld. Het ligt tussen twee enorme meren in en de middle of nowhere is nog zacht uitgedrukt. Het dorpje zelf heeft maar zo’n 35 à 40 inwoners en bestaat uit houten huizen, een trailerpark, een prachtig oud houten kerkje, een community hall annex brandweerkazerne annex ambulancegarage. En verder is er niet veel te beleven. De Kaoham Shuttle, het treinritje waar we voor kwamen, is al vertrokken. En we hadden niet meegekund, blijkt, want je moet je telefonisch aanmelden. De natives hebben hier namelijk voorrang. Er wonen er in het reservaat rondom zo’n 500 tot 600 en zij zijn afhankelijk van het treintje om hun inkopen te doen. Teleurgesteld zoeken we de Highline Pub op, de enige kroeg annex restaurant in het dorp.

God's Country in Canada

Hier maken ze zich op voor een wilde avond. De serveerster die ons twee vreemdelingen uithoort, vraagt waarom we niet blijven! Vanavond speelt er namelijk een band en is het dus groot feest. We ontmoeten er native Wesley Alexander, die zijn dorp omschrijft als ‘gods country’. En Bruce Simon die in het dorpje een motel runt. Hij zit vol vanavond, vertelt hij. Het gebeurt niet vaak namelijk, een band in Seton Portage. Zelf komt hij uit een heel ander deel van Canada, maar toen hij een keer toevallig hier terecht kwam, is hij er nooit meer weggegaan. Inmiddels helpt hij bij tal van projecten om het dorp een beter aanzien te geven.

Moteleigenaar
  • Bruce Simon bestiert een hotel in Seton Portage en wees ons op de spookstadjes.

Spookstadje in de Cariboo

Bruce adviseert ons om nog even iets verder te rijden, voor we weer terugkeren naar de lodge. Daar zullen we namelijk twee goudzoekers spookstadjes vinden. Bralorne wordt, sinds de goudmijn weer is opgestart, gerenoveerd. Maar Bradian is een echt spookstadje. In het miezerige weer doen de bijna twintig dichtgespijkerde houten huizen nog verlatener aan. Het dorpje werd twee jaar geleden door de Chinese Zhong Ya Group voor bijna een miljoen Canadese dollar gekocht. Met het idee er buitenhuisjes voor rijke landgenoten van te maken, maar daar kwam niets van terecht. Inmiddels staat het dorp weer te koop. Nu voor 1,2 miljoen CAD. 

Ontdekking: Gun Lake

Op de terugweg naar onze wildernesslodge stoppen we nog even bij Gun Lake. Door de reflecterende vulkanische bodem het helderste meer van Noord-Amerika, zo werd ons verteld.

Gun Lake
  • Gun Lake, het meest heldere meer van Noord-Amerika.

Facebook-weggetje in Canada

Onze volgende stop is Williams Lake. Vanuit Gold Bridge betekent dat door de beperkte bereikbaarheid wederom de lange weg langs Carpenter Lake. De laatste dertig kilometer op de Bridge River Road naar Lillooet rij je op grote hoogte langs de bergwand. Op zo’n gravelweggetje waar je op Facebook wel eens filmpjes van ziet, met overhangende rotsen en zo smal dat je op sommige momenten hoopt dat je geen tegenligger zult treffen. Ik heb het te doen met m’n bijrijder die aan zijn vangrailloze kant alleen maar in die peilloze diepten kijkt, naar de Bridge River, die als een nietig stroompje ver beneden in het dal stroomt.

Je wilt iedere kilometer stilstaan om foto's te schieten...

De Cariboo Highway

Vanaf daar pakken we Highway 97, ook bekend als de Cariboo Highway. Een autoweg die in de top 5 van Canada’s mooiste wegen staat. En dat is niets voor niets. De weg biedt, zeker het eerste deel vanuit Lillooet ongelofelijke plaatjes. Je wilt ieder kilometer wel stilstaan om nog meer foto’s te maken.

Langzaamaan komen we in een glooiend landschap terecht. De grillige rotsformaties hebben plaatsgemaakt voor ‘rolling hills’, veelal bestaand uit bos en weidegrond.

Rolling Hills
  • Highway 97 meandert door de rolling hills.

Canada's Mile Houses

De Cariboo Highway is geplaveid langs de oude Gold Rush Trail. Je ziet veel ranches onderweg en komt langs dorpen en stadjes met een cijferaanduiding en Mile House erachter. Het gaf de afstand aan van Lillooet naar Williams Lake, daar waar de postkoets bij zo’n ‘house’ stopte om te foerageren en al die gelukszoekers af te leveren die de regio overspoelden op zoek naar snelle rijkdom. Dat duurde maar een paar jaar, maar diverse overblijfselen langs de weg herinneren daar nog aan. 

Beren op de weg...

Vanuit Williams Lake maken we een uitje (let op: ook weer paar uur rijden…) naar cowboydorp Barkerville. Eerst de 97 richting het hoge noorden, Prince George, waarbij de mooie, bijna 1400 kilometer lange Fraser River in beeld komt. Stop absoluut diverse keren om adembenemend fijne plaatjes te schieten van grote hoogte. Vervolgens sla je bij Quesnel af naar de 26, een weg die bol staat van de verwijzingen naar de Gold Rush Trail. Een heerlijke glooiende weg met achter elke heuvel een nieuw mooi vergezicht en reken onderweg op herten, elanden, beren (in ons geval een moeder met twee kleintjes), vossen, adelaars, eekhoorntjes, hazen, konijnen en meer.

Rust aan Spring Lake in Canada

Ons weekje Cariboo zit er bijna op. De laatste stop is Spring Lake Ranch. Vanaf Highway 97 rijd je over een 16 kilometer lange dirtroad door de bossen tot aan het Spring Lake, waar de ranch aan ligt. Dit moet je echt willen en rustzoekers spinnen er garen bij. Het is er eenvoudig, je mobieltje doet het hier echt niet en de wifi is moeilijk langzaam. Wel kun je er hiken, kanoën op het meer en paardrijden. Dat laatste is waar John en Myrna, die al twintig jaar gasten ontvangen op hun ranch, op zitten. Wil je een uurtje, een ochtend of middag of een hele dag: het kan. Maar let op, want net als overal elders: alle extra’s kosten je geld.

Buitenaardse rondreis...

Jammergenoeg moeten we afscheid nemen van dit overweldigende land. Maar niet voordat we via de beroemde Trans Canada Highway (Highway 1) richting Vancouver rijden. Weer is het landschap anders. Duizenden meters hoge vaalbruine en nagenoeg boomloze bergen geven het landschap een buitenaards aanzien. Je voelt je nietig en ziet de oerklap zo voor je.

Fraser River
  • Highway 1 biedt je schitterende uitzichten op de Thompson River.

Iconisch plaatje in de Cariboo

Beneden in de diepte ligt de Thompson River waar je ook nu weer om de zoveel kilometer adembenemende plaatjes van voorgeschoteld krijgt. Langs de rivier loopt aan elke kant een treinspoor en we hebben geluk. Twee goederentreinen van kilometers lengte (de langste goederentreinen kunnen tot zeven kilometer lang zijn!) elk rijden aan beide kanten. We voeren halsbrekende toeren uit om het vast te leggen, maar ook dit iconische plaatje kunnen we bijschrijven!

Trein
  • Kilometerslange treinen langs de Thompson River.

Wat we er van vinden...

Wat een week! De indrukken waren simpelweg overweldigend. De uitzichten, de natuur, de dorpjes, de backroads, de meren, het oneindige landschap, de bergen... De Cariboo in British Columbia doet in niets onder bij de meer populaire bestemmingen in dezelfde provincie. Jazeker, het is allemaal wat authentieker. In de populaire bestemmingen kun je een goeie kop koffie krijgen. In de Cariboo is het veelal van dat Amerikaanse slootwater. Maar ja, tegelijkertijd voelt het alsof je deze regio compleet voor jezelf hebt en kun je letterlijk ongestoord genieten van al het moois! Meer van de Cariboo weten? Kijk dan voor info en aanbiedingen bij GoCanada

Meer over